Nathalie Pons Yazdı: Baykal Gölü

İlk gün Irkutskta kar yağdı ve hava çok soğuktu.

Evet eksi otuz derece ile kar yağdı, çok merak ettim, öğrenilen ilk şey ! O zaman büyük pazarı görmek iyi bir fikirdi. Bana göre pazar hep ilginç çünkü otentik şeyler var. Almak için değil. Ama öğrenmek için. Baykal golünü balığı, meşhur omul vardı. Monğolidan ünlü kar botları ve giysi vardı. Ve çok önemli : sıcak kahve ! Kontrast : şehir monoton, biraz hüzünlü çünkü tamamen beyaz. Büyük pazar rengarenk, her şeyi satın alabilirsin. Neyse mutludum çünkü yemek vardı. Bu yüzden yürümeye devam edebilirim ! Şehir dışına çıkmak da kolay marşrut ile, bir dolmuş gibi. Fiyat ucuz ve şoför dikkatli. Marşrutile Listvianka’ya gittim. Bu küçük bir şehir, Baykal gölün önünde, tamamen yalnız. Işık ne kadar güzel, gökyüzü ne kadar mavi ve kar çok beyaz. Rengarenk isbalari (küçük ahşap evler) çok beğendim. Ama en önemli şey, benim hayalim : Baykal gölü, en eski, en derin gül dünyada. Bir büyük buz çölü gibi. Buzun üzerinde yürüdüm ve dinledim : uzak bir gürültü ama hiç bir şey kırılmadı ! Bir heykeltıraş burada buz üzerinde çalıştı. Onun adı Dima. Onunla konuştum. O çok nazikti ve bana sanatını anlattı. O da bir şeyi bilmek istiyordu : neden burada bir Fransız ! Bu çok uzun bir hikaye… ve köpekler beni bekliyordu. Benim programımda : troyka yolculuğu. Arsenii’yi bulmam gerekiyordu. Köyün tepesinde, yüksekte, ormanın yakınında yaşıyor. Onun köpekleri var ve turlar turistler için düzenliyor. Oraya gittim. Hava ne soğuk ve tur (16 km) Öğrenilen ikinci şey :